ویلون خان ۱۱

(صحنه: نیمه‌شب، خانه در سکوت مطلق فرو رفته است. مهتاب از پنجره‌های کثیف به داخل می‌تابد و سایه‌هایی وهم‌آور روی دیوارها می‌اندازد. بوی نم و رطوبت در فضا پیچیده است.) ویلون خان، با قلبی که مثل طبل می‌کوبد، یواشکی وارد اتاق نشیمن می‌شود. چراغ‌ها خاموش است و فقط نور کم‌رنگ مهتاب، جعبه چوبی بزرگ را روشن کرده است. جعبه، با قفل و زنجیر قدیمی‌اش، مثل یک غول خفته به نظر می‌رسد. (زمان: ساعت از نیمه‌شب گذشته است.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها